Radio England: verschil tussen versies

Uit Radiopedia
(Medewerkers toegevoegd)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(11 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven)
Regel 4: Regel 4:
  | caption =  
  | caption =  
  | startdatum = 19 juni 1966
  | startdatum = 19 juni 1966
  | einddatum = 13 november 1966
  | einddatum = 13 november 1966  
  | eigenaar =  
  | eigenaar = Peir Vick Ltd
  | schip = [[Laissez Faire]]
  | schip = [[Laissez Faire]]  
  | locatie = internationale wateren voor kust van Walton on the Naze.
  | locatie = internationale wateren 3½ mijl voor Frinton-on-Sea.
  | land = Verenigd Koninkrijk
  | land = Verenigd Koninkrijk
  | zender = 0.25 kW AM
  | zender 55 kW AM
  | golflengte = 355 meter / 845 kHz<br/>227 meter / 1322 kHz
  | golflengte = 355 meter / 845 kHz<br />227 meter / 1322 kHz
}}
}}
'''Radio England''' was een Britse [[zeezender]] die uitzond van 19 juni 1966 tot en met 13 november 1966 vanaf het zendschip [[Laissez Faire]], in internationale wateren voor kust van Walton on the Naze.
'''Radio England''' was een Britse [[zeezender]]. Eind mei 1966 kwamen Radio England en [[Britain Radio]] in de lucht met testuitzendingen, en in juni daarop begonnen de reguliere programma's. Beide stations bevonden zich op een 57 meter lang, voormalig Amerikaans libertyschip. Dat had dienst gedaan  in de Tweede Wereldoorlog, droeg oorspronkelijk de naam "Olga Patricia", maar was voor £ 1.450.000 uitgerust in Biscayne Harbour in Miami, Florida als zendschip en omgedoopt in "Laissez Faire". Beide stations hadden afzonderlijke studio's, maar maakten gebruik van dezelfde, 70 meter hoge zendmast.  


==Medewerkers==
De stations werden gefinancierd door een groep Amerikaanse zakenlieden, terwijl het Britse advertentiebureau Pearl and Dean er ook bij betrokken was. Een van de Amerikanen was William Vick, managing director van de stations; een andere heette Jack Nixon, die de organisatie coördineerde. Vick was een 40-jarige Texaan met stekelhaar, had commerciële ervaring opgedaan in de chemische industrie, bij een oliemaatschappij en in het bankwezen en was eerder in een vroeg stadium al betrokken geweest bij de plannen voor [[Radio London]], maar had zich teruggetrokken. Hij had steeds gezegd dat Britain Radio / Radio England een zendvergunning wilde om vanaf land uit te zenden en ook een officieel verzoek daartoe ingediend bij de directeur-generaal van de posterijen, die erover ging.
 
Bij de lancering van de stations in Londen verklaarde Jack Nixon: "Wij doen niets illegaals, maar zullen bij onze activiteiten rekening houden met de eisen die de overheid stelt voor het verkrijgen van een zendmachtiging. We zullen auteursrechten betalen aan de belangenorganisaties van artiesten, maar niet aan de platenmaatschappijen, want we verkopen hun platen niet, we draaien ze alleen maar."
 
De "Laissez Faire" liet de ankers vallen ter hoogte van Harwich, onder de Panamese vlag en toen beide stations in de lucht kwamen waren ze de meest krachtige van alle zeerzenders. Radio England zond 24 uur per dag op 227 meter met een vermogen van 55 kW popmuziek uit, slechts onderbroken door reclame met nieuws op elk heel uur. De presentatie was in handen van professionele Amerikaanse diskjockeys, maar er waren ook twee Britten bij en een Australiër. Sommigen moesten een naam aannemen die al voor hen was bedacht door de jingleproducent. Zo heette de Engelsman Peter Dingley op de jingles [[Johnnie Walker]] (!), maar die maakte er geen enkel probleem van en bleef die naam zijn hele carrière dragen, later, ook toen Radio England al lang was verdwenen, bij [[Radio Caroline]] en nog weer later, tot op de huidige dag, aan land bij de BBC.
 
Radio England / Britain Radio betrok een kantoor aan de Curzon Street in Londen tegenover dat van Radio London. Al gauw waren er duizenden luisteraars, die van zich lieten horen. Maar ook in het buitenland, want uit Italië en Joegoslavië kwamen protesten dat de uitzendingen interfereerden met die van locale zenders. Het was koren op de molen van de Britse overheid en de staatsomroep, die toch al sterk gekant was tegen "free radio" en geen concurrentie duldde. Er gingen zelfs stemmen op om de zeezenders als echte piraten te beschouwen en ze op grond van een wet uit 1824 binnen te slepen.
 
Intussen was het nog niet zo ver. Wettelijke maatregelen waren echter al in voorbereiding en zouden in de vorm van een "Marine Broadcasting Bill" half augustus 1967 van kracht worden. Dat betekende het einde van de zeezenders, behalve van Radio Caroline, die het nog een half jaar langer uithield.
 
Radio England ondertussen werd geen succes. Te weinig reclame-inkomsten, te laat ingestapt, te Amerikaans .... in november 1966 was het einde oefening en werd Radio England opgevolgd door de Nederlandstalige [[Radio Dolfijn]] (later omgedoopt in Radio 227). Britain Radio (later omgedoopt in Radio 355) ging nog wel door tot 6 augustus 1967, ruim een week voor het van kracht worden van de anti-zeezenderwet. 
 
*Luister hier naar Radio England met Gary Stevens, Larry Dean en Ron O'Quinn, zomer 1966:
[[Bestand: Radio England GaryStevens.ogg]]
 
== Medewerkers ==
{{kolommen|3|
{{kolommen|3|
*[[Alan Black]]
*[[Alan Black]]
Regel 21: Regel 36:
*[[Boom Boom Brannigan]]
*[[Boom Boom Brannigan]]
*[[Brian Tylney]]
*[[Brian Tylney]]
*[[Chuck Blair]]
*[[Bruce Wayne]]<ref name="uitzending19661022-01">{{citation|title=Bruce Wayne - Midnight Early|date=22 oktober 1966|time=01:55-03:25 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 24 januari 2015</ref>
*[[Chuck Blair]]<ref name="uitzending19660807-14">{{citation|title=Chuck Blair|date=7 augustus 1966|time=14:15-14:34 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Colin Nicol]]
*[[Colin Nicol]]
*[[Graham Gill]]
*[[Errol Bruce]] <ref name="uitzending19661113-03">{{citation|title=Erroll Bruce, Mark Stevens|date=13 november 1966|time=15:035-15:24 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 24 januari 2015</ref>
*[[Graham Gill]]<ref name="uitzending19660619-03">{{citation|title=Graham Gill|date=19 juni 1966|time=03:00-03:28 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Jack Curtiss]]
*[[Jack Curtiss]]
*[[Jerry Smithwick]]<ref name="uitzending19660811-15">{{citation|title=Jerry Smithwick|date=11 augustus 1966|time=15:49-16:11 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[John Ross-Barnard]]
*[[John Ross-Barnard]]
*[[Johnnie Walker]]<ref name="uitzending19661015-01">{{citation|title=Johnnie Walker|date=15 oktober 1966|time=01:00-02:00 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Johnnie Walker]]<ref name="uitzending19661015-01">{{citation|title=Johnnie Walker|date=15 oktober 1966|time=01:00-02:00 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Larry Dean]]<ref name="uitzending19660630-12">{{citation|title=Larry Dean|date=30 juni 1966|time=12:27-12:56 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Ron Rose|Mark Stevens]]<ref name="uitzending19661113-03"/>
*[[Phil Martin]]
*[[Phil Martin]]
*[[Rick Randall]]<ref name="uitzending19660623-17">{{citation|title=Rick Randall|date=23 juni 1966|time=17:39-18:00 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Rick Randall]]<ref name="uitzending19660623-17">{{citation|title=Rick Randall|date=23 juni 1966|time=17:39-18:00 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Roger Day]]
*[[Roger Day]]<ref name="uitzending19661014-14">{{citation|title=Roger Day|date=14 oktober 1966|time=08:09-08:39 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Ron O'Quinn]]
*[[Ted Delaney]]
*[[Ted Delaney]]
*[[Tom Cooper]]<ref name="uitzending19661014-18">{{citation|title=Tom Cooper|date=14 oktober 1966|time=18:22-18:49 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
*[[Tom Cooper]]<ref name="uitzending19661014-18">{{citation|title=Tom Cooper|date=14 oktober 1966|time=18:22-18:49 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 6 oktober 2013</ref>
}}
}}


==Referenties==
== Programma's ==
{{kolommen|3|
*[[Fun Fifty]]
*[[Golden Goodies Show]]
*[[Midnight Early Show]]<ref name="uitzending19661022-01"/>
*[[Musical Museum]]<ref name="uitzending19660813-11">{{citation|title=Gary Stevens - Musical Musseum|date=13 augustus 1966|time=11:00-12:00 uur|publisher=Radio England}}, opname geraadpleegd op 24 januari 2015</ref>
*[[Night Ride]]
*[[Rock and Roll Revival Hour]]
*[[Solid Gold Weekend]]
*[[The Randle Ramble]]
*[[Walker’s Fiasco]]
}}
 
== Referenties ==
*Harris, Paul: When pirates ruled the waves (1968)
*Lijst van privé-opnamen in het archief van Radiopedia:
 
<references/>
<references/>


{{beginnetje}}
{{Navigatie Radio England medewerkers}}
{{Navigatie Radio England programma's}}
[[Categorie:Radio England]]
[[Categorie:Radio England]]

Huidige versie van 10 nov 2015 om 13:07

Radio England
Startdatum 19 juni 1966
Einddatum 13 november 1966
Eigenaar Peir Vick Ltd
Land Verenigd Koninkrijk
Locatie internationale wateren 3½ mijl voor Frinton-on-Sea.

Radio England was een Britse zeezender. Eind mei 1966 kwamen Radio England en Britain Radio in de lucht met testuitzendingen, en in juni daarop begonnen de reguliere programma's. Beide stations bevonden zich op een 57 meter lang, voormalig Amerikaans libertyschip. Dat had dienst gedaan in de Tweede Wereldoorlog, droeg oorspronkelijk de naam "Olga Patricia", maar was voor £ 1.450.000 uitgerust in Biscayne Harbour in Miami, Florida als zendschip en omgedoopt in "Laissez Faire". Beide stations hadden afzonderlijke studio's, maar maakten gebruik van dezelfde, 70 meter hoge zendmast.

De stations werden gefinancierd door een groep Amerikaanse zakenlieden, terwijl het Britse advertentiebureau Pearl and Dean er ook bij betrokken was. Een van de Amerikanen was William Vick, managing director van de stations; een andere heette Jack Nixon, die de organisatie coördineerde. Vick was een 40-jarige Texaan met stekelhaar, had commerciële ervaring opgedaan in de chemische industrie, bij een oliemaatschappij en in het bankwezen en was eerder in een vroeg stadium al betrokken geweest bij de plannen voor Radio London, maar had zich teruggetrokken. Hij had steeds gezegd dat Britain Radio / Radio England een zendvergunning wilde om vanaf land uit te zenden en ook een officieel verzoek daartoe ingediend bij de directeur-generaal van de posterijen, die erover ging.

Bij de lancering van de stations in Londen verklaarde Jack Nixon: "Wij doen niets illegaals, maar zullen bij onze activiteiten rekening houden met de eisen die de overheid stelt voor het verkrijgen van een zendmachtiging. We zullen auteursrechten betalen aan de belangenorganisaties van artiesten, maar niet aan de platenmaatschappijen, want we verkopen hun platen niet, we draaien ze alleen maar."

De "Laissez Faire" liet de ankers vallen ter hoogte van Harwich, onder de Panamese vlag en toen beide stations in de lucht kwamen waren ze de meest krachtige van alle zeerzenders. Radio England zond 24 uur per dag op 227 meter met een vermogen van 55 kW popmuziek uit, slechts onderbroken door reclame met nieuws op elk heel uur. De presentatie was in handen van professionele Amerikaanse diskjockeys, maar er waren ook twee Britten bij en een Australiër. Sommigen moesten een naam aannemen die al voor hen was bedacht door de jingleproducent. Zo heette de Engelsman Peter Dingley op de jingles Johnnie Walker (!), maar die maakte er geen enkel probleem van en bleef die naam zijn hele carrière dragen, later, ook toen Radio England al lang was verdwenen, bij Radio Caroline en nog weer later, tot op de huidige dag, aan land bij de BBC.

Radio England / Britain Radio betrok een kantoor aan de Curzon Street in Londen tegenover dat van Radio London. Al gauw waren er duizenden luisteraars, die van zich lieten horen. Maar ook in het buitenland, want uit Italië en Joegoslavië kwamen protesten dat de uitzendingen interfereerden met die van locale zenders. Het was koren op de molen van de Britse overheid en de staatsomroep, die toch al sterk gekant was tegen "free radio" en geen concurrentie duldde. Er gingen zelfs stemmen op om de zeezenders als echte piraten te beschouwen en ze op grond van een wet uit 1824 binnen te slepen.

Intussen was het nog niet zo ver. Wettelijke maatregelen waren echter al in voorbereiding en zouden in de vorm van een "Marine Broadcasting Bill" half augustus 1967 van kracht worden. Dat betekende het einde van de zeezenders, behalve van Radio Caroline, die het nog een half jaar langer uithield.

Radio England ondertussen werd geen succes. Te weinig reclame-inkomsten, te laat ingestapt, te Amerikaans .... in november 1966 was het einde oefening en werd Radio England opgevolgd door de Nederlandstalige Radio Dolfijn (later omgedoopt in Radio 227). Britain Radio (later omgedoopt in Radio 355) ging nog wel door tot 6 augustus 1967, ruim een week voor het van kracht worden van de anti-zeezenderwet.

  • Luister hier naar Radio England met Gary Stevens, Larry Dean en Ron O'Quinn, zomer 1966:

Bestand:Radio England GaryStevens.ogg

Medewerkers[bewerken]

Programma's[bewerken]

Referenties[bewerken]

  • Harris, Paul: When pirates ruled the waves (1968)
  • Lijst van privé-opnamen in het archief van Radiopedia:
  1. ↑ a b Bruce Wayne - Midnight Early, Radio England, 22 oktober 1966 , opname geraadpleegd op 24 januari 2015
  2. ↑ Chuck Blair, Radio England, 7 augustus 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  3. ↑ a b Erroll Bruce, Mark Stevens, Radio England, 13 november 1966 , opname geraadpleegd op 24 januari 2015
  4. ↑ Graham Gill, Radio England, 19 juni 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  5. ↑ Jerry Smithwick, Radio England, 11 augustus 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  6. ↑ Johnnie Walker, Radio England, 15 oktober 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  7. ↑ Larry Dean, Radio England, 30 juni 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  8. ↑ Rick Randall, Radio England, 23 juni 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  9. ↑ Roger Day, Radio England, 14 oktober 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  10. ↑ Tom Cooper, Radio England, 14 oktober 1966 , opname geraadpleegd op 6 oktober 2013
  11. ↑ Gary Stevens - Musical Musseum, Radio England, 13 augustus 1966 , opname geraadpleegd op 24 januari 2015
Radio England medewerkers

Alan Black | Alan West | Bill Berry | Boom Boom Brannigan | Brian Tylney | Bruce Wayne | Chuck Blair | Colin Nicol | Errol Bruce | Graham Gill | Jack Curtiss | Jerry Smithwick | John Ross-Barnard | Johnnie Walker | Larry Dean | Mark Stevens | Phil Martin | Rick Randall | Roger Day | Ron O'Quinn | Ted Delaney | Tom Cooper

Radio England programma's

Fun Fifty | Golden Goodies Show | Midnight Early Show | Musical Museum | Night Ride | Rock and Roll Revival Hour | Solid Gold Weekend | The Randle Ramble | Walker’s Fiasco

Overgenomen van "https://radiopedia.nl/w/index.php?title=Radio_England&oldid=26467"