Radio Noordzee Internationaal

Uit Radiopedia
Radio Noordzee Internationaal
Rnifra07.jpg
Startdatum 28 februari 1970
Einddatum 31 augustus 1974
Eigenaar Mebo Telecommunications
Frequentie Middengolf
1232 kHz (244)
367 kHz (220 m)
1385 kHz (217 m)
1562 kHz (192 m)
1578 kHz (190 m)
FM-omroepband
100 MHz
102 MHz
Kortegolf
6200 kHz
6205 kHz
6210 kHz
9780 kHz
9940 kHz

Radio Noordzee Internationaal (RNI) in het Engels ook bekend onder de naam Radio North Sea International en in het Duits als Radio Nordsee International was een Europese zeezender van de Zwitserse firma Mebo Telecommunications. De eigenaren waren Erwin Meister en Edwin Bollier. Het station zond van 28 februari 1970 tot 31 augustus 1974 uit vanaf de MS Mebo II buiten territoriale wateren in de Noordzee.

Geschiedenis

De start

Op 13 oktober 1969 koopt Mebo Telecommunications in Noorwegen een schip met bedoeling er een zendschip van te maken. Het schip krijgt de naam MS Mebo I. Als vrij snel wordt duidelijk dat het schip hiervoor niet geschikt is. Daarom wordt op 21 november 1969 de Silvretta aangekocht, een Nederlandse coaster. [1] Deze krijgt de naam MS Mebo II. De naam van beide schepen is een samenstelling van de eerste twee letters van de eigenaren MEister en BOllier.

Op 23 januari 1970, als de MS Mebo II voor de Nederlandse kust ligt, starte de testuitzendingen op de kortegolf en de FM-omroepband. Drie dagen later starte ook de testuitzendingen op de middengolf. Op 28 februari 1970 starte Radio Noordzee Internationaal met de reguliere uitzendingen. Deze werden verzorgd in het Duits en Engels. Het openingsprogramma werd gepresenteerd door Horst Rainer en Roger Day. [1]

Voor de Engelse kust

Op 23 maart 1970 vertrok de MS Mebo II richting de Engelse kust en ging de volgende dag voor anker bij Clacton-on-Sea. Tijdens de verplaatsing gingen de uitzendingen gewoon door. De Duitse presentatoren kregen hun ontslag en Radio Noordzee Internationaal ging verder als een Engelstalig station.[1]

Op 15 april 1970 starte de Britse overheid met het storen van de middengolfzender. Bij iedere wisseling van frequentie verhuisde de stoorzender mee. Als reactie hierop veranderde het station op 13 juni 1970 haar naam in Radio Caroline International. De zender ging zich actief bemoeien met de Britse verkiezingen. Zij steunde de conservatieven omdat deze partij voor vrije radio was. Op 20 juni 1970, na de verkiezingen, komt de naam Radio Caroline International weer te vervallen.[2]

Omdat de Britse overheid de uitzendingen van Radio Noordzee Internationaal bleef storen staakte het station op 23 juli 1970 haar uitzendingen en vertrok de MS Mebo II richting de Nederlandse kust. De volgende dag gaat de MS Mebo II voor anker voor de kust van Scheveningen, niet ver van het zendschip van Radio Veronica. Vanaf 18:00 uur is het station weer in de lucht op middengolf, kortegolf en FM.[1]

Kees Manders

Op 29 augustus 1970 probeerde Kees Manders de MS Mebo II te enteren met een sleepboot. Manders, die eerder die maand was benoemd tot directeur van het radiostation, was het niet eens met het gevoerde beleid en verklaarde nog geld te goed te hebben van Mebo Telecommunications. De discjockey's van Radio Noordzee Internationaal zonden noodsignalen uit en vroegen de luisteraars om de directie van Mebo Telecommunications te informeren. De entering slaagde niet.[1]

Op 24 september 1970 namen de discjockey's van het station afscheid van de luisteraars en werden de uitzendingen gestaakt. De eigenaren van Mebo Telecommunications, Erwin Meister en Edwin Bollier, verklaarden dat zij het Radio Veronica niet moeilijk wilde maken en dat zowel de MS Mebo I als de MS Mebo II verkocht zouden worden aan een Afrikaanse staat. In reactie hierop liet Manders de volgende dag beslag leggen op de MS Mebo I. Erwin Meister en Edwin Bollier, de eigenaren van Mebo Telecommunications spanden op hun beurt een kort geding aan tegen Manders wegens onrechtmatig beslag.[1]

In november 1970 ontving Manders van Mebo Telecommunications 15.000 gulden en kondigden de eigenaren aan dat het station een maand later haar uitzendingen zou hervatten.[1]

Een jaar later, 20 november 1971, bepaalde de kantonrechter in Haarlem dat Manders geen recht had op een schadevergoeding van Radio Noordzee Internationaal. Hij had deze geëist naar aanleiding van zijn directeursfunctie in 1970. Door deze uitspraak werd ook het beslag op de MS Mebo I opgeheven.[1]

Zie ook

Referenties

  1. a b c d e f g h Freewave Magazine, Freewave, 26 februari 1979 
  2. Gerry Bishop (1975), Offshore Radio, Norwich: Iceni Enterprises, ISBN 0904603008