Maunsell forten

Uit Radiopedia
Versie door Meerdervoort (overleg | bijdragen) op 2 feb 2012 om 11:32 (Nieuwe pagina aangemaakt met 'thumb|300px|Locaties van de Maunsell forten De '''Maunsell forten''' (eng: Maunsell Forts of Maunsell Sea Forts) zijn een groep kunstmati...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Locaties van de Maunsell forten

De Maunsell forten (eng: Maunsell Forts of Maunsell Sea Forts) zijn een groep kunstmatige platformen en torens, die tijdens de tweede wereldoorlog door Britse militairen voor de Engelse oostkust in het ondiepe water van de Theems- en Merseymonding gebouwd werden. De naam verwijst naar de constructeur van deze bouwwerken, de architect Guy Maunsell.

Niet alle vestingen zijn bewaren gebleven. Vandaag de dag bestaan alleen nog maar Roughs Tower, Red Sands, Shivering Sands en Knock John. De platformen en torens kregen na het militaire gebruik bekendheid doordat verscheidene werden gebruikt als zeezender. Later kreeg Roughs Tower grote bekendheid. De toren werd in 1967 bezet door een groep rondom Paddy Roy Bates en tot onafhankelijk Prinsdom Sealand verklaard.



Tijdlijn

In de volgende jaren gingen meerdere platformen verloren:

  • Op 1 maart 1953 werden twee torens van Nore door een botsing van het Zweedse schip Baalbeck beschadigd. Nadat in 1954 ook Mairoula M met Nora botste, vond men de overgebleven torens een gevaar voor de scheepvaart. Tot 1960 werden de bouwwerken gedemonteerd en voor de kust bij Alpha Wharf, Kent gesleept, waar ze tegenwoordig nog te zien zijn. De funderingen werden opgeblazen.
  • Op 7 juni 1963 ramde de hustvaarder Ribersborg met het fort Shivering Sands, waardoor een toren beschadigde.
  • Sunk Head werd in de jaren '60 afgebroken, kort na de bezetting van Rough Sands. Vermoedelijk om een volgende bezetting te verhinderen.
  • Tongue Sands stortte in 1996 bij een storm ineen, nadat het al lange tijd beschadigd was.

Van 1964 tot 1967 bezetten meerdere zeezenders de verlaten platformen:

  • Op 27 mei 1967 startte Screaming Lord Sutch met Radio Sutch vanuit een toren van Shivering Sands.
  • Vanaf Red Sands zendden achtereenvolgens Radio Invicta, later in KING radio hernoemd, voordat Ted Allbeury met het professionelere Radio 390 verder ging. De Danger Man-aflevering "Not-so-Jolly Roger" werd in 1966 gedeeltelijk op Red Sands gedraaid en het filmteam bedankt Radio 390 in de aftiteling. Red Sands bevind zich momenteel in privébezit.
  • Een groep radio-enthousiasten richtten Radio Tower op vanaf Sunk Head. Het project kon echter het hoofd niet boven water houden en gaf na enkele maanden weer op.
  • Paddy Roy Bates veroverde Knock John van de eigenaren van Radio City, die er van afzagen daarheen te verhuizen, en zond vanaf oktober 1965 Radio Essex, later hernoemd in Britain's Better Music Station, uit tot en met 25 december 1966.

Roughs Tower wordt sinds 1967 door Paddy Roy Bates, de voormalig eigenaar van Radio Essex, bezet. Hij richtte het Prinsdom Sealand op. Het project Seatribe probeert de andere platformen, die ondertussen afgebroken zullen worden, te redden.