Alfred Lagarde: verschil tussen versies
k (Robot: wijziging van Categorie:Diskjockey naar Categorie:Presentator) |
(Navigatie) |
||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
* [http://www.bigbadal.nl/ Website over Alfred Lagarde] | * [http://www.bigbadal.nl/ Website over Alfred Lagarde] | ||
{{Navigatie Radio Noordzee Internationaal medewerkers Nederlandse service}} | |||
{{DEFAULTSORT:Lagarde, Alfred}} | {{DEFAULTSORT:Lagarde, Alfred}} | ||
[[Categorie:Presentator]] | [[Categorie:Presentator]] | ||
Versie van 22 jun 2013 21:44
| Alfred Lagarde | |
|---|---|
| Echte naam | Alfred van der Garde |
| Geboren |
2 april 1948 Groningen |
| Overleden |
1 januari 1998 Den Haag |
Alfred Lagarde Groningen, 2 april 1948 - Den Haag, 1 januari 1998) was een Nederlands diskjockey bij onder meer Radio Noordzee, Vara, VOO en Veronica FM. Zijn echte naam is Alfred van der Garde.
Alfred Lagarde begon met de radio in 1971 als diskjockey bij Radio Noordzee. Toen Radio Noordzee in 1974 ophield te bestaan, stapte hij over naar de publieke omroep. Hij werkte bij de VARA, waar hij onder meer Betonuur (1974-1982) maakte. Dat programma begon jarenlang met de aankondiging van de nieuwe Hilversum 3 troetelschijf, met een kort humoristisch hoorspel waarin alle stemmen door Lagarde werden vertolkt. In 1982 vertrok hij naar Veronica. Zijn waarschijnlijk bekendste programma was Countdown Café, met Kees Baars en Annette van Trigt. Andere programma's waren onder meer Radio Romantica en Oh wat een nacht (Veronica 1982-1994). Na het vertrek van Veronica uit het publieke bestel, was Lagarde te horen op Kink FM.
Tussen 1989 en 1998 was Alfred Lagarde ook de stem van Veronica, zowel op radio als televisie. Na zijn dood bleef Veronica FM nog een tijd lang de stem van Alfred Lagarde gebruiken in jingles en promo's. Daarnaast sprak hij talloze televisieprogramma's, commercials en tekenfilms in. Zo was zijn stem te horen in onder meer Sesamstraat, Oliver & Co., De Leeuwenkoning, De Kleine Zeemeermin en Seabert.
In 1988 maakte Alfred Lagarde onder de naam Johnny Camaro een humoristisch getinte cover van het nummer Don't worry, be happy van Bobby McFerrin, gezongen en gesproken met een Surinaams accent. Het nummer werd een hit. Daarna maakte hij nog enkele nummers als Johnny Camaro, die later op het album Greatest Hits werden uitgebracht. Alfred Lagarde was ook als muziekproducer actief. Hij produceerde albums voor onder meer Toto en Vitesse en hij was als producer verantwoordelijk voor enkele demo's van Anouk.
In 1998 kreeg Alfred Lagarde postuum een Marconi Award voor beste programmamaker.
