Radio Noordzee Internationaal: verschil tussen versies

Uit Radiopedia
(→‎FM: 100 mpet 100,0 zijn en 102 moet 102,0 zijn.)
k (Wijzigingen door 82.170.17.19 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Vincent)
Label: Terugdraaiing
 
(Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven)
Regel 109: Regel 109:
! Frequentie
! Frequentie
|- style="vertical-align: top"
|- style="vertical-align: top"
| 23 januari 1970 || 23 augustus 1970 || 102,0 [[MHz]]
| 23 januari 1970 || 23 augustus 1970 || 102 [[MHz]]
|-  
|-  
| 24 augustus 1970 || 24 september 1970 || 100,0 MHz
| 24 augustus 1970 || 24 september 1970 || 100 MHz
|-  
|-  
| 6 maart 1971 || 31 augustus 1974 || 100,0 MHz
| 6 maart 1971 || 31 augustus 1974 || 100 MHz
|}
|}


Huidige versie van 15 mei 2022 om 16:28

Radio Noordzee Internationaal
Rnifra07.jpg
Startdatum 28 februari 1970
Einddatum 31 augustus 1974
Eigenaar Mebo Telecommunications
Frequentie Middengolf
1232 kHz (244 m)
1367 kHz (220 m)
1385 kHz (217 m)
1562 kHz (192 m)
1578 kHz (190 m)
FM-omroepband
100 MHz
102 MHz
Kortegolf
6200 kHz
6205 kHz
6210 kHz
9780 kHz
9940 kHz

Radio Noordzee Internationaal (RNI) in het Engels ook bekend onder de naam Radio North Sea International en in het Duits als Radio Nordsee International was een Europese zeezender van de Zwitserse firma Mebo Telecommunications. De eigenaren waren Erwin Meister en Edwin Bollier. Het station zond van 28 februari 1970 tot 31 augustus 1974 uit vanaf de MS Mebo II buiten territoriale wateren in de Noordzee.

Geschiedenis[bewerken]

De start[bewerken]

Op 13 oktober 1969 koopt Mebo Telecommunications in Noorwegen een schip met bedoeling er een zendschip van te maken. Het schip krijgt de naam MS Mebo I. Als vrij snel wordt duidelijk dat het schip hiervoor niet geschikt is. Daarom wordt op 21 november 1969 de Silvretta aangekocht, een Nederlandse coaster.[1] Deze krijgt de naam MS Mebo II. De naam van beide schepen is een samenstelling van de eerste twee letters van de eigenaren MEister en BOllier.

Op 23 januari 1970, als de MS Mebo II voor de Nederlandse kust ligt, starte de testuitzendingen op de kortegolf en de FM-omroepband. Drie dagen later starte ook de testuitzendingen op de middengolf. Op 28 februari 1970 starte Radio Noordzee Internationaal met de reguliere uitzendingen. Deze werden verzorgd in het Duits en Engels. Het openingsprogramma werd gepresenteerd door Horst Rainer en Roger Day.[1]

Voor de Engelse kust[bewerken]

Op 23 maart 1970 vertrok de MS Mebo II richting de Engelse kust en ging de volgende dag voor anker bij Clacton-on-Sea. Tijdens de verplaatsing gingen de uitzendingen gewoon door. De Duitse presentatoren kregen hun ontslag en Radio Noordzee Internationaal ging verder als een Engelstalig station.[1]

Op 15 april 1970 starte de Britse overheid met het storen van de middengolfzender. Bij iedere wisseling van frequentie verhuisde de stoorzender mee. Als reactie hierop veranderde het station op 13 juni 1970 haar naam in Radio Caroline International. De zender ging zich actief bemoeien met de Britse verkiezingen. Zij steunde de conservatieven omdat deze partij voor vrije radio was. Op 20 juni 1970, na de verkiezingen, komt de naam Radio Caroline International weer te vervallen.[2]

Omdat de Britse overheid de uitzendingen van Radio Noordzee Internationaal bleef storen staakte het station op 23 juli 1970 haar uitzendingen en vertrok de MS Mebo II richting de Nederlandse kust. De volgende dag gaat de MS Mebo II voor anker voor de kust van Scheveningen, niet ver van het zendschip van Radio Veronica. Vanaf 18:00 uur is het station weer in de lucht op middengolf, kortegolf en FM.[1]

Kees Manders[bewerken]

Op 29 augustus 1970 probeerde Kees Manders de MS Mebo II te enteren met een sleepboot. Manders, die eerder die maand was benoemd tot directeur van het radiostation, was het niet eens met het gevoerde beleid en verklaarde nog geld te goed te hebben van Mebo Telecommunications. De discjockey's van Radio Noordzee Internationaal zonden noodsignalen uit en vroegen de luisteraars om de directie van Mebo Telecommunications te informeren. De entering slaagde niet.[1]

Op 24 september 1970 namen de discjockey's van het station afscheid van de luisteraars en werden de uitzendingen gestaakt. De eigenaren van Mebo Telecommunications, Erwin Meister en Edwin Bollier, verklaarden dat zij het Radio Veronica niet moeilijk wilde maken en dat zowel de MS Mebo I als de MS Mebo II verkocht zouden worden aan een Afrikaanse staat. In reactie hierop liet Manders de volgende dag beslag leggen op de MS Mebo I. Erwin Meister en Edwin Bollier, de eigenaren van Mebo Telecommunications spanden op hun beurt een kort geding aan tegen Manders wegens onrechtmatig beslag.[1]

In november 1970 ontving Manders van Mebo Telecommunications 15.000 gulden en kondigden de eigenaren aan dat het station een maand later haar uitzendingen zou hervatten.[1]

Een jaar later, 20 november 1971, bepaalde de kantonrechter in Haarlem dat Manders geen recht had op een schadevergoeding van Radio Noordzee Internationaal. Hij had deze geëist naar aanleiding van zijn directeursfunctie in 1970. Door deze uitspraak werd ook het beslag op de MS Mebo I opgeheven.[1]

De Veronica lening[bewerken]

In januari 1971 verstrekte Radio Veronica aan Mebo Telecommunications een lening. Hiervoor kreeg Veronica de MS Mebo II als onderpand. In februari 1971 kondigde Veronica een kort geding aan tegen Mebo Telecommunications omdat deze, volgens Veronica, de MS Mebo II aan Veronica heeft onttrokken. De door Veronica aangestelde kapitein, E.G. Omnes, was met een smoes van boord gelokt door de eigenaren van de MS Mebo II. Op 8 maart 1971 vroeg Radio Veronica de Rotterdamse rechtbank om de eigenaren van de MS Mebo II het bevel te geven het schip de Rotterdamse haven binnen te varen of Veronica te machtigen dit te doen. Dit in verband met de nog niet terugbetaalde lening. Op 25 maart 1971 doet de rechter uitspraak. Radio Veronica verliest het kort geding omdat Mebo Telecommunications kon bewijzen dat het door hun geleende geld was terugbetaald.[3]

De aanslag op Radio Noordzee[bewerken]

Het eerder genoemde afscheid van de zeezender was evenwel maar tijdelijk. Op 14 februari 1971 was RNI terug met testuitzendingen op 220 meter middengolf, en op 6 maart 1971 werd begonnen met het uitzenden van Nederlandstalige programma's.

Op 15 mei 1971 werd een aanslag gepleegd op Radio Noordzee. Vanuit een speedboot werd een brandbom in het zendschip, de Mebo II geworpen. Het achterschip vatte vlam. Dj Alan West, die op dat moment een live programma in het Engels - 's avonds was er een Engelstalige programmering - aan het presenteren was, werd tijdens het draaien van een plaat opgeschrikt door de explosie en ging direct op onderzoek uit. In paniek rende hij terug naar de studio en riep over de zender (die het gelukkig nog deed) onmiddellijk hulp in: ' May day, may day, the Mebo II is on fire, SOS, SOS, we had an explosion on board, may day, may day, we need help! ' Deze oproep had succes, want er naderden al gauw blusboten en de brand was weldra onder controle. De schade aan de MeBo II viel nog mee, het bovendeel van kombuis en achterdek was grotendeels uitgebrand.

Het was Radio Veronica, die achter de aanslag zat om concurrent Noordzee uit te schakelen. Bull Verweij, een van de eigenaren van Veronica en Norbert Jürgens, een aandeelhouder, die opdracht voor de aanslag hadden gegeven, alsmede drie duikers, die de opdracht hadden uitgevoerd, werden korte tijd later gearresteerd en tot gevangenisstraffen veroordeeld. De aanslag bewerkte overigens precies het tegendeel van wat Veronica beoogd had: het leverde Radio Noordzee veel sympathie van de luisteraars op. Het prikkelde echter ook de Nederlandse overheid om de zeezenders nu definitief met wetgeving aan te pakken en dat luidde het einde van beide zenders - uiteindelijk nog jaren later - in.

Actie voor zendmachtiging[bewerken]

In juni 1973 begonnen Radio Noordzee Internationaal een actie tot behoud van hun zenders en het verkrijgen van een zendmachtiging, toen steeds duidelijker werd dat de Nederlandse autoriteiten de anti-zeezenderwet, zoals vastgelegd in het Verdrag van Straatsburg, zouden ratificeren. De inspanningen waren te vergeefs.

Het einde[bewerken]

Het station stopte met uitzenden op 31 augustus 1974 om 20:00 uur. Dit was het gevolg van de anti-zeezenderwet die op 1 september 1974 in werking trad.

Gebruikte frequenties[bewerken]

Middengolf[bewerken]

Van Tot Frequentie
12 februari 1970 27 maart 1970 1607 kHz (186 meter)
10 april 1970 29 april 1970 1578 kHz (190 meter)
30 april 1970 12 mei 1970 1385 kHz (217 meter)
13 mei 1970 2 augustus 1970 1232 kHz (244 meter)
3 augustus 1970 23 augustus 1970 1385 kHz (217 meter)
24 augustus 1970 24 september 1970 1367 kHz (220 meter)
20 februari 1971 31 augustus 1974 1367 kHz (220 meter)
30 september 1972 1 oktober 1972 1562 kHz (192 meter)

Kortegolf[bewerken]

Van Tot Frequentie
23 juli 1970 2 augustus 1970 6210 kHz
23 juli 1970 2 augustus 1970 6200 kHz
3 augustus 1970 24 september 1970 6205 kHz
6 maart 1971 31 augustus 1974 6205 kHz
3 augustus 1970 24 september 1970 9940 kHz
juni 1971 19 december 1971 9935 kHz
jan 1973 jan 1973 9780 kHz

FM[bewerken]

Van Tot Frequentie
23 januari 1970 23 augustus 1970 102 MHz
24 augustus 1970 24 september 1970 100 MHz
6 maart 1971 31 augustus 1974 100 MHz

Gebruikte zenders[bewerken]

Toepassing Zender Vermogen
Middengolf RCA BTH 100B (serial 002) 105 kW
RCA BTA 10J 10,5 kW
Kortegolf RCA BHF 10B 10,5 kW
Brown Boveri Corporation 10,5 kW
FM Rohde und Schwarz 1,2 kW

Geluid[bewerken]

  • Luister hier naar Alan West die alarm slaat na de bomaanslag op RNI op 15 mei 1971:

Bestand:RNI 15-5-1971 bomalarm.ogg

Zie ook[bewerken]

Referenties[bewerken]

  1. ↑ a b c d e f g h Freewave Magazine, Freewave, 26 februari 1979 
  2. ↑ Gerry Bishop (1975), Offshore Radio, Norwich: Iceni Enterprises, ISBN 0904603008 
  3. ↑ Freewave Magazine, Freewave, 19 maart 1979 
Overgenomen van "https://radiopedia.nl/w/index.php?title=Radio_Noordzee_Internationaal&oldid=55921"