Alfred Lagarde: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (14 tussenliggende versies door 7 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
'''Alfred Lagarde''' Groningen, | {{Infobox presentator | ||
| naam = Alfred Lagarde | |||
| afbeelding = | |||
| caption = | |||
| echtenaam = Alfred van der Garde | |||
| pseudoniem = | |||
| geboorteplaats = Groningen | |||
| geboortedatum = 2 april 1948 | |||
| overlijdensplaats = Den Haag | |||
| overlijdensdatum = 1 januari 1998 | |||
| website = | |||
}} | |||
'''Alfred Lagarde''' Groningen, 2 april 1948 - Den Haag, 1 januari 1998) was een Nederlands [[diskjockey]] bij onder meer [[Radio Noordzee]], [[Vara]], [[VOO]] en [[Veronica FM]]. Zijn echte naam is '''Alfred van der Garde'''. | |||
Alfred Lagarde begon met de radio in [[ | Alfred Lagarde begon met de radio in mei [[1972]] als diskjockey bij [[Radio Noordzee Internationaal|Radio Noordzee]] als vervanger van Joost Verhoeven. Hij presenteerde eerst het ochtendprogramma [[Espresso]] en vanaf de herfst 1972 het populaire middag programma [[Driemaster]]. Nog voor Radio Noordzee in [[1974]] ophield te bestaan, was hij al overgestapt naar de [[publieke omroep]]. Hij werkte bij de VARA, waar hij onder meer [[Betonuur]] (1974-1982) maakte. Dat programma begon jarenlang met de aankondiging van de nieuwe [[Hilversum 3]] [[troetelschijf]], met een kort humoristisch hoorspel waarin alle stemmen door Lagarde werden vertolkt. In 1982 vertrok hij naar Veronica. Zijn waarschijnlijk bekendste programma was [[Countdown Café]], met [[Kees Baars]] en [[Annette van Trigt]]. Andere programma's waren onder meer [[Radio Romantica]] en [[Oh wat een nacht]] (Veronica 1982-1994). Na het vertrek van Veronica uit het publieke bestel, was Lagarde te horen op [[Kink FM]]. | ||
Tussen [[1989]] en [[1998]] was Alfred Lagarde ook de stem van Veronica, zowel op radio als televisie. Na zijn dood bleef [[Veronica FM]] nog een tijd lang de stem van Alfred Lagarde gebruiken in jingles en promo's. Daarnaast sprak hij talloze televisieprogramma's, commercials en tekenfilms in. Zo was zijn stem te horen in onder meer | Tussen [[1989]] en [[1998]] was Alfred Lagarde ook de stem van Veronica, zowel op radio als televisie. Na zijn dood bleef [[Veronica FM]] nog een tijd lang de stem van Alfred Lagarde gebruiken in jingles en promo's. Daarnaast sprak hij talloze televisieprogramma's, commercials en tekenfilms in. Zo was zijn stem te horen in onder meer Sesamstraat, Oliver & Co., De Leeuwenkoning, De Kleine Zeemeermin en Seabert. | ||
In 1988 maakte Alfred Lagarde onder de naam | In 1988 maakte Alfred Lagarde onder de naam ''Johnny Camaro'' een humoristisch getinte cover van het nummer ''Don't worry, be happy'' van Bobby McFerrin, gezongen en gesproken met een Surinaams accent. Het nummer werd een hit. Daarna maakte hij nog enkele nummers als Johnny Camaro, die later op het album ''Greatest Hits'' werden uitgebracht. Alfred Lagarde was ook als muziekproducer actief. Hij produceerde albums voor onder meer Toto en Vitesse en hij was als producer verantwoordelijk voor enkele demo's van Anouk. | ||
In 1998 kreeg Alfred Lagarde postuum een [[Marconi Award]] voor beste programmamaker. | In 1998 kreeg Alfred Lagarde postuum een [[Marconi Award]] voor beste programmamaker. | ||
[[Categorie:Presentator]] | |||
[[Categorie: | |||
Huidige versie van 3 jan 2022 om 15:21
| Alfred Lagarde | |
|---|---|
| Echte naam | Alfred van der Garde |
| Geboren |
2 april 1948 Groningen |
| Overleden |
1 januari 1998 Den Haag |
Alfred Lagarde Groningen, 2 april 1948 - Den Haag, 1 januari 1998) was een Nederlands diskjockey bij onder meer Radio Noordzee, Vara, VOO en Veronica FM. Zijn echte naam is Alfred van der Garde.
Alfred Lagarde begon met de radio in mei 1972 als diskjockey bij Radio Noordzee als vervanger van Joost Verhoeven. Hij presenteerde eerst het ochtendprogramma Espresso en vanaf de herfst 1972 het populaire middag programma Driemaster. Nog voor Radio Noordzee in 1974 ophield te bestaan, was hij al overgestapt naar de publieke omroep. Hij werkte bij de VARA, waar hij onder meer Betonuur (1974-1982) maakte. Dat programma begon jarenlang met de aankondiging van de nieuwe Hilversum 3 troetelschijf, met een kort humoristisch hoorspel waarin alle stemmen door Lagarde werden vertolkt. In 1982 vertrok hij naar Veronica. Zijn waarschijnlijk bekendste programma was Countdown Café, met Kees Baars en Annette van Trigt. Andere programma's waren onder meer Radio Romantica en Oh wat een nacht (Veronica 1982-1994). Na het vertrek van Veronica uit het publieke bestel, was Lagarde te horen op Kink FM.
Tussen 1989 en 1998 was Alfred Lagarde ook de stem van Veronica, zowel op radio als televisie. Na zijn dood bleef Veronica FM nog een tijd lang de stem van Alfred Lagarde gebruiken in jingles en promo's. Daarnaast sprak hij talloze televisieprogramma's, commercials en tekenfilms in. Zo was zijn stem te horen in onder meer Sesamstraat, Oliver & Co., De Leeuwenkoning, De Kleine Zeemeermin en Seabert.
In 1988 maakte Alfred Lagarde onder de naam Johnny Camaro een humoristisch getinte cover van het nummer Don't worry, be happy van Bobby McFerrin, gezongen en gesproken met een Surinaams accent. Het nummer werd een hit. Daarna maakte hij nog enkele nummers als Johnny Camaro, die later op het album Greatest Hits werden uitgebracht. Alfred Lagarde was ook als muziekproducer actief. Hij produceerde albums voor onder meer Toto en Vitesse en hij was als producer verantwoordelijk voor enkele demo's van Anouk.
In 1998 kreeg Alfred Lagarde postuum een Marconi Award voor beste programmamaker.
