Paddy Roy Bates: verschil tussen versies
Regel 2: | Regel 2: | ||
== Radio Essex == | == Radio Essex == | ||
Bates diende in het Britse leger, waar hij de rang majoor behaalde. Nadat hij het leger had verlaten werd hij visser. In 1965 verjaagde hij het [[Radio City]] personeel die fort [[Maunsell forten|Knock John]], een [[Maunsell forten|Maunsell fort]], bezetten. Met de militaire apparatuur die op het platform waren achtergebleven richtte hij de radiozender [[Radio Essex]] op, dat tussen [[1965]] en [[1966]] vanaf Knock John uitzond. De zender was de eerste zeezender die 24 uur per dag in de lucht was. Het station veranderde in oktober | Bates diende in het Britse leger, waar hij de rang majoor behaalde. Nadat hij het leger had verlaten werd hij visser. In 1965 verjaagde hij het [[Radio City]] personeel die fort [[Maunsell forten|Knock John]], een [[Maunsell forten|Maunsell fort]], bezetten. Met de militaire apparatuur die op het platform waren achtergebleven richtte hij de radiozender [[Radio Essex]] op, dat tussen [[1965]] en [[1966]] vanaf Knock John uitzond. De zender was de eerste zeezender die 24 uur per dag in de lucht was. Het station veranderde in oktober 1966 zijn naam in Britain's Better Music Station (BBMS) nadat Bates werd veroordeeld wegens het schenden van de ''Wireless Telegraphy Act'' van 1949. Bates werd veroordeeld tot het betalen van 100 pond voor de illegale uitzendingen. Vanwege onvoldoende inkomsten ging BBMS op [[25 december]] [[1966]] uit de lucht. | ||
== Oprichting Sealand == | == Oprichting Sealand == |
Versie van 2 feb 2012 11:09
Paddy Roy Bates (geboren 1922) is een voormalig zeezender eigenaar en oprichter van het Prinsdom Sealand.[1] Hij noemt zich sinds 2 september 1967 Prins Roy.[2]
Radio Essex
Bates diende in het Britse leger, waar hij de rang majoor behaalde. Nadat hij het leger had verlaten werd hij visser. In 1965 verjaagde hij het Radio City personeel die fort Knock John, een Maunsell fort, bezetten. Met de militaire apparatuur die op het platform waren achtergebleven richtte hij de radiozender Radio Essex op, dat tussen 1965 en 1966 vanaf Knock John uitzond. De zender was de eerste zeezender die 24 uur per dag in de lucht was. Het station veranderde in oktober 1966 zijn naam in Britain's Better Music Station (BBMS) nadat Bates werd veroordeeld wegens het schenden van de Wireless Telegraphy Act van 1949. Bates werd veroordeeld tot het betalen van 100 pond voor de illegale uitzendingen. Vanwege onvoldoende inkomsten ging BBMS op 25 december 1966 uit de lucht.
Oprichting Sealand
Bates verplaatste zijn organisatie naar het nabijgelegen Roughs Tower, een ander Maunsell fort verder verwijderd uit de kust en buiten de toen geldende territoriale wateren van het Verenigd Koninkrijk. Ondanks dat hij de beschikking had over de benodigde apparatuur is het echter nooit meer tot uitzenden gekomen. Op 14 augustus 1967 werd de Marine Broadcasting Offences Act van kracht, die het uitzenden vanaf dit soort kunstmatige eilanden verbood. 19 dagen later, op 2 september 1967 verklaarde Bates de onafhankelijkheid van Roughs Tower en doopte het het Prinsdom van Sealand. Ronan O'Rahilly van Radio Caroline probeerde samen met een groep mensen het platform dat Bates claimde te bestormen. Bates gebruikte petroleumbommen en wapens om de aanval af te slaan. Als gevolg daarvan voer de Britse Royal Navy richting het platform en vuurde de zoon van Bates waarschuwingsschoten af op de marine toen zij de geclaimde territoriale wateren binnenvoeren.
Bates en zijn zoon werden gearresteerd en beschuldigd voor wapengebruik. De rechtbank seponeerde de zaak met de reden dat een Britse rechtbank geen jurisdictie heeft over internationale zaken, omdat Roughs Tower buiten de territoriale wateren ligt. Bates noemde dit de de facto erkenning van zijn land en vaardigde zeven jaar later onder andere een grondwet, vlag en volkslied uit voor het Prinsdom van Sealand.
Tegenwoordig
Bates is inmiddels gepensioneerd en leeft in Engeland. Zijn zoon Prince Michael heeft als prinsregent momenteel de leiding over het bestuur van Sealand.
Referenties
- ↑ Strauss, Erwin S. (1999), How to Start Your Own Country, Paladin Press, ISBN 9781581605242
- ↑ Ryan, J.; Dunford, G.; Sellars, S. (2006), Micronations: The Lonely Planet Guide to Home-Made Nations, Lonely Planet Publications, p. 9-12